8 Mayıs 2010 Cumartesi

ANNELER GÜNÜ SEREMONİSİ!!!!!

Anneler günü denilen olaya karşı çıktığım için bu sene hediye almadım..... Aslında hep önemserdim ama bu sene önemsemek istemedim.Zaten ben annemi çok seviyorum bir gün değil her gün seviyorum klasiği ile....

Çok zaman sonra olmama rağmen iki arada bir derede büyütmüş beni annem. Elinden geldiğince hatta fazlasıyla en iyisini yapmış kendi çapında... Onun yeri hep ayrıdır benim yüreğimde. Zor bir babam var benim. Hemde çok zor!!! Eskiden çok kızardım babama... Hayatımda yaptığım bütün yanlışlıkları utanmasam babamın üzerine atacağım. Genç kızlığa ilk adım attığım yaşlardan evleninceye kadar olan zaman dilimim yani damarlarımda kan yerine ateş dolaştığı dönemlerde gençliğimin içine ettiği için ona çoook kızgınım.

Canım annem.. Benim yüzümden çok bağırmıştır babam anneme!!!!.... benim için; beni mutlu etmek için benimle beraber kırk taklalar atmadı babamın önünde..

Hakkını helal et be anacığım...

Şimdi gözlerine bakıyorum da yılların yorgunluğu üzerine öyle bir çökmüş ki... O kadar yük binmiş ki omuzlarına. Abimi evlendirdiler. Beni evlendirdiler. Amaan ne güzel artık kapılarımızı ayırdık rahatsınız şimdi..... Desemde neye yarar... Hep hüzünlü bakan gözler var işte.

Anneme baktığım da kendi geleceğimi gördüğüm için hep korktum. Hayata karşı, evliliğe karşı hep korkularım vardı. Ve şimdi tek tek korkularımı yaşıyor ve onlarla tekrar yüzleşiyorum. Eşimle herhangi bir kavga esnasında yahu diyorum ben bu film karesini daha önce izlemiştim. Oysa ki o zaman izleyici iken şimdi başroldeyim!!!!

Yaş kemale erince (bizim buralar da buna büyüdüğünün ispatı olarak evlenmek olarak yorumluyorum!!); Artık babama olan kızgınlığım eksik olan sevgim yerini şimdi vicdana bıraktı. Hele hastalanıp artık işten güçten elini ayağını çekip kendi dünyasına girince O kocaman adam, yürüdüğü yerde yerleri titreten babam şimdi 'babacığım' oldu!!!!

Yaşlandı artık kızmıyorum. Ve hattta sevemediğim günler için de seviyorum şimdi. Tek kabullenmediğim şey anneme çokkk çektirdi be!!!!

Ben diyorum hep; Şu kısacık ömrüm de yaptığım en önemli tecrübe hayatta sınanma diye birşey olduğu. Yüce rabbim herkesi bir şekilde sınıyor. O sınav belki bir ömrü alıyor....... Annemde bu hayatta babamla sınandı belki de sabrıyla sınandı......
Kadınlık hormonlarımız belli bir yaştan itibaren çocukkk çocukkkkk diye bağrınsa da şartlar içinde onun olmadığı bir dönemde iken anneler gününün anlamı daha bir acayip oluyor.
TAMAM İTİRAF EDİYORUM: bu sefer bana biraz dokundu.....Yarın anneler günü; Ben yarın canım annemin gününü sadece yürekten bir öpücükle kutlayacağım ama Bugün kendi kendimin anneler gününü kutlamak istiyorum. Olmayan güzel çocuğumun adına...

4 yorum:

nadarû dedi ki...

tüm annelerin anneler günü kutlu olsun diyeceğim ama....ya anneleri olmayan çocuklar:( ya çocukları olmayan anneler:( ya da çocuklarını bi şekilde kaybetmiş
olanlar:(... burda kalıyorum işte..o yüzden pek de önemsemiyorum böyle günleri...annelerimiz herzaman için bizim baş tacımız, ona hiç şüphe yok ama ...ya böylesine ne denir:(....

tozlu sandık dedi ki...

'name-i nur' haklısın:((... Fazla abartılıyor gün tamamen işlevinden çıkıyor.... Biz yapıyoruz bunu ama!!!

Profösör dedi ki...

"Bugün kendi kendimin anneler gününü kutlamak istiyorum. Olmayan güzel çocuğumun adına..."

Süper bir yazı. Böyle bir kalp de sanırım süperdir.

tozlu sandık dedi ki...

'profösör' teşekkür ederim:) O sizin bakışınız da ki güzellik efendim....