12 Mayıs 2010 Çarşamba

SUSMAYA ÇALIŞMAK....


Haykırmak nasıl olur??? İlla böğürerek ağlamak mı yoksa boğazın patlayıncaya kadar bağırmak mı? Ben haykırmayı suskunluğumla yapmak istiyorum..
Sözlerde uzak düşüncelerde yakın olan her şey vicdanımızla yüreğimiz arasında sıkışıp kaldığı her durumda suskunluk yadsınamaz bir gerçeklik oluyor o anda. Ve suskunluk yüceltiyor adamı…... Sakinlik nasıl bir olgunluktur aslında!!.Keşke her daim telaşsız konuşabilsek karşımızdakiyle….. Peki özellikle biz kadınlar ne yapıyoruz? Her durumda biz haklıyız ya!!! Sürekli cık cık cık konuşup karşımızdakini bezdiriyoruz….. Peki ne oluyor o zaman he hee tabi ki biz haklı oluyoruz!!!! Ama hiçbir zaman madalyonu çevirip diğer tarafına bakmıyoruz….. Tartışma esnasında hangimiz ya da kaçımız bir an bile olsa kendini karşı tarafta hissedip ona göre konuşuyor?… Kaçımız karşı taraftan özür diliyoruz? Haklı olup olmamak çok önemli değil bence….. Önemli olan konuşabilmek durumu ortaya çıkartıp tartışılan konuyu iyileştirebilmek… Hangimiz yapabiliyor bunu? Ben yapamıyorum :( Bilen varsa bana da öğretsin olurmu? Ve en kötüsü: en son söylenecek cümleyi en başta söylemek …. Bu durum o an ki tartışmayı hararetlendirmekten başka hiçbir şey yapmıyor. Olay daha da kördüğüm olarak kendini açığa çıkartıyor…..
Eğer aramızda şu durumda olan birileri varsa hadi durmayın gidin barışın haklı olsanız dahi kavgayı sona erdirmek için susup tartışmayı hoşgörüyle ortadan kaldırın…… Bunun için sadece bir öpücük yeterli olmaz mı sizce?

12 yorum:

Profösör dedi ki...

Kesinlikle haklısınız.

sophie'nin dünyası dedi ki...

ben haklı da olsam haksız da olsam bir şekilde hep üste çıkmayı başarıyorum ama aslında bunu hiç sevmiyorum!
kızınca çok tatsız biri olabiliyorum.
maalesef...

tozlu sandık dedi ki...

'sophie'nin dünyası' sana kesinlikle katılıyorum. Malesef bende öyleyim!!!!!

tozlu sandık dedi ki...

'profösör' Haklı olmak yetmiyor ki keşke birde uygulayabilsek......

ruhumun pusulası dedi ki...

Susmak bir erdemdir ve Sufizmin ilkelerinde der ki:
Daha az ye
Daha az uyu
Daha az konuş...
Böylelikle kendimizi dinlemek için daha fazla fırsatımız olacaktır.
Ve sen tozlu sandık;
Ne kadar anlamlı yerlerden yakalıyorsun hayatı :)

tozlu sandık dedi ki...

ruhumun pusulası mı desem yoksa yeni gönül pencerem mi desem acaba??

Manusal dedi ki...

Okuyunca aklıma gelen tek şey;

İlk yaşam belirtisi gibi konuşmaya başlarsam
Dudaklarımdan vicdan sıçrayıp aklıma damlayacak…
Dilimin ucundaki anıları yutkunurken gözlerim yaşarıyor.
Sus lütfen… Bakıyorum… Sus demek için…
Susacaklarım var benimde!
Yüzüne susup, ıslak kulağından öpüyorum sessizce.
Arkamı dönüyorum…
Tek kelime söylemeden…
Susarak…

tozlu sandık dedi ki...

'manu' güzel bir yaklaşımdı. Paylaştığın için teşşekkürler.... Sevgiyle kal....

Katun dedi ki...

susabilmeyi zamanla öğreniyor insan,ya da yoruluyor...ve susuyor.susmayı başaramıyorsanız en iyisi gitmek.

tozlu sandık dedi ki...

Haklısın sonsuz kuyu... Susmayı başaramıyorsan çek git....Ordan tamamen uzaklaşmak o an için en iyisi.Yapabilene tabi:)) Sevgiyle kal...

NzN dedi ki...

Tam da kendimi bu konuda eğitmeye karar verdiğim bir dönemde bu yazıyı okumak...

Özellikle ofiste bir kişiye karşı sürekli olarak ama, ama, ama diye kendi düşüncemi bir şekilde kabul ettirme, haklı olduğumu gösterme çabasında olduğumu fark ettim. Farkındalık her şeyin başıdır bana göre. Farkına varabiliyorsam eğer artık değişmeye de hazırımdır!
Şu anda O konuşurken ben dinliyorum. Gerçekten de göremediğim, görmeyi kabul bile edemediğim bir şeyler söylüyor olabilir. Artık daha fazla dinliyorum. Her ama demek istediğimde kendimi susturuyorum. İÇim inan bana daha huzurlu şu anda...

Kocaman sevgiyle...

tozlu sandık dedi ki...

:) Merhaba NzN; Susmak ruhunda gülümseme yüzünde eksik olmasın....