10 Mayıs 2010 Pazartesi

BIKTIM....



.......vE SONRA BEN TETİĞİ ÇEKTİM. ÖNÜMDE DİZ ÇÖKTÜ SIRA BENDEYDİ.... BANA KAHKAHAYLA GÜLENLER ŞİMDİ AYAKLARIMA KAPANDILAR ..... BEN NE YAPTIM PEKİ? AFFETTİM..... KAHRETSİN AFFETTİM.. LANET BİR VİCDANIM VAR BENİM......
(en azından tetik çekmiş olmak isterdim)

Ya bıktım artık insanlardan... İş yerimden bıktım... Soluk bile alamıyorum artık orda.... yıllardır aynı insan suretlerini görmekten aynı saçmalıkları dinlemekten insanların sürekli birbirine aynı dedikoduları yapmasından ve insanların yüze gülüp sonra aynı şekilde arkasından vurmasından bıktım artık..... Düşünsene aynı işyerinde aynı insanlarla çalışıyorsun. Adımlarının ne şekilde attığından yada o gün giydiği kıyafetten ve hatta saçlarının ne şekilde topladıysa onun hangi ruh hali olduğunu bile tahmin edebiliyorsun..... Ama kalkıp bu insanlarla dokuz saat beraber çalışmak zorundasın.....BIKTIM. vE KAHRETSİN Kİ BİLİYORUM KİMDEN NE ZARAR GELECEĞİNİ BİLİYORUM. Ama yapabilecek birşey yok. Benim eğer çalışmam gerekiyorsa para kazanmam gerekiyorsa bu dinazor düşünceli insanlarla beraber olmak zorundayım. Evet mutsuzum ama bir çare bir çıkış kapısı bulamıyorum. Her taraf kötü insanlarla dolu. Ve sürekli vuruyorlar işte. ama biliyormusun ölmüyorsun vurdukça ayağa kalkıyorsun. Benim bu işyerinden gitmem gerek... Nefes almam için görünmeyen ellerin boğazımdan çekilmesi için benim bu işyerinden gitmem gerek. Ama gidemiyorum..... Evet malesef oturmuş bir düzeni yıkmak benim için hayatımın en zor şeyi!! Zaten yapamıyorum. Yıkamıyorum duvarları.. bakamıyorum ardında neler var? Diyorum ki ben bunu gördüm. İyisini de kötüsünü de ben bunu gördüm. Bildiğim şeyler bunlar.. Bilinmeyen korku veriyor. Bildiğin düşmanı bilmediğin dosta değişme!!!! offf neyse saçmalıyorum galiba...... Nerde kalmıştık ha evet kuşlar böcekler lay lay layyyyy......

4 yorum:

Profösör dedi ki...

Biraz kafanı toplamalısın. Mutlaka feraha kavuşacaksınız. işiniz iletişim ve medya olsaydı, işin kolay olabilirdi belki. yelpaze geniş. istediğin yerden tekrar başlayabilirdiniz.

Manusal dedi ki...

Tanıdık geldi;bende okulda benzeri duygularla çok zor zamanlar geçirdiğimi anımsadım hatta bana şöyle bir şiir'e başlamama ve beş sayfa sürmesine neden olmuşlardı.
Bana tanıdık gelen bıkkınlığına nacizane bir heidyem olsun kabul edersen :)

Dolanıp duruyorum aranızda,
Her ayak sesinde irkilerek, üstelik sürekli.
Gözlerinize bakıyorum, tenlerinize dokunuyorum.
Her hastalığınızı iştahla taklit edip.
Eskitmiyorum yeni bildiklerinizi…
Kulak asmıyorum seslerinize,
Sesleriniz çok alçaklar üstelik.

tozlu sandık dedi ki...

'profösör' Evet kafamı toplamam gerek haklısınız. senelik izine çıkmam lazım şimdilik kurtulabilmem için en azından.... ama daha bir ay var.... Geçicektir bu depresif hali... Ara ara yokluyorlar işte.....

tozlu sandık dedi ki...

'manu' :) şiirinize bayıldım....

''Kulak asmıyorum seslerinize,
Sesleriniz çok alçaklar üstelik.''

Şuan gülümsüyorsam sayenizde oldu bu çook teşekkürler