yine bulutlu bir gün ..... yine ağlamaklı yaşanan bir zaman dilimi daha....
içimdeki bu boşluk, nedenini bilmediğim sahipsizlik duygusu...
sevemediğim anlarda yaşama tutunma çabası ama tutunamamak ,
uçurumun kıyısındayken azgın dalgalara kendini bırakma isteği....
tabi bu da geçecek her an-ın geçtiği gibi...
Ama geride kalan bu kırıklar tamir olurmu bilmem...
yada yaralar sarılabilirmi gerçekten?
Sahi en son ne zaman mutluydum ben?
Onu bile hatırlamıyorum işte .....
Nedir sorun sevmek mi? Sevilmemek mi?
Yoksa sevgilerin içine kapanık yaşanışlarında birbirini görememek mi....?
Bu boşluk daha ne zamana kadar sürecek?
Her nefes alışlarda ki buruk yaşam tatları....
Ahh ne zaman bitecek.....!!!!!
2 yorum:
Merhaba ! Şimdi ruh sıkılmasa, ağırlığı taşımasa, hafiflemek diye bir şey olur mu ? Olmaz ! Ağırlık olacak bir gün, başka bir gün varolmanın dayanılmaz hafifliğini yaşayacağız, ne zaman, şimdi ! hemen şimdi ya da ne zaman isterseniz ! Sevgiyle...
sandığın tozlarını alıp kapağını açmalısınız ki güneş ışığı doldursun o boşluğu umutlarla : )
Yorum Gönder